In 1932 werd dit bakstenen witgekalkte blok van vier huizen ontworpen door Gerrit Thomas Rietveld (1888-1964). Met toepassing van de algemene kenmerken van de Nederlandse bijdrage aan het Nieuwe Bouwen (vooral uit de periode 1920-1940) was het bedoeld als een woonexperiment voor gezinnen met een laag inkomen.

De twee verdiepingen tellende woning was voorzien van witgekalkte, dragende bakstenen muren en houten balken die op een rechthoekige ondergrond worden ondersteund door een deels ondergronds blok. De kelderruimte is vanuit zowel binnen als buiten toegankelijk via trappen.

Twee lagen tellend, maar volgens het oorspronkelijke ontwerp drie lagen omvattend, vlak gedekt gedeeltelijk onderkelderd blok op rechthoekige plattegrond.

Het idee van het kernhuis - een verzameling van geprefabriceerde ruimtes zoals de keuken, hal, toilet en trap - werd in dit geval deels toegepast in de vorm van een centrale ruimte die de trap, de badkamer en de opslagruimte bevat en die zich tussen de begane grond en de eerste verdieping bevindt.

Het idee van de renovatie was om de basisprincipes van Rietveld (licht, lucht en ruimte) in stand te houden. Op de begane grond was het plan om de keuken en de woonkamer met elkaar te verbinden, met behoud van twee aparte ruimtes. Om dit te bereiken is om de muur tussen de keuken en de woonkamer een houten kast geplaatst. Het gebruik van natuurlijke, rijke materialen, maken het huis elegant en tegelijkertijd sober, wat kenmerkend is voor Rietveld's werk.

Foto's van Carine Hekker.